درمان صرع پایدار تشنجی مقاوم به درمان با انفوزیون میدازولام
Authors: not saved
Abstract:
در طی یک سال، انفوزیون میدازولام برای درمان 15 کودک با صرع پایدار تشنجی مقاوم در بیمارستان مفید به کار برده شد. 10 بیمار صرع پایدار عمومی و 5 بیمار صرع پایدار موضعی داشتند. تمام بیماران قبل از شروع میدازولام، دیازپام، فنوباربیتال و فنی تویین وریدی دریافت می کردند و تشنجهایشان کنترل نشده بود. در ابتدا میدازولام به مقدار 0.15 ml/kgبصورت بولوز، از طریق ورید تزریق می شد و متعاقبا انفوزیون میداوزلام 1-6 ?g/kg/minادامه یافت. با این روش تشنج در 90 درصد (9 مورد از 10 مورد) بیماران صرع پایدار عمومی مقاوم و در 40 درصد (2 مورد از 5 مورد) بیماران صرع پایدار موضعی مقاوم، کنترل شد. متوسط زمان لازم برای توقف کامل تشنجات در استاتوس عمومی، حدود یک ساعت و مقدار متوسط میدازولام لازم 3.6 ?g/kg/min بود. 2 مورد از این بیماران بعلت افت اشباع اکسیژن لوله گذاری شده و AV برای آنان برقرار گردید. در هیچ مورد از بیماران (استاتوس عمومی یا موضعی) اختلال متابولیکی مشاهده نشد. بنابراین انفوزیون مداوم میدازولام، می تواند یک رویکرد درمانی کاملا موثر و نسبتا بی خطر برای درمان صرع پایداری عمومی مقاوم در کودکان باشد، هر چند که در استاتوس موضعی عملکرد مشابهی ندارد.
similar resources
مقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure
کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...
full textجراحی صرع مقاوم به درمان طبی، بیمارستان لقمان، 82-1376
Background: Regarding the complications of chronic intractable epilepsy, the presence of respectable lesions in many these patients that can be diagnosed with noninvasive sensitive techniques such as MRI and SPECT and the unrecognized significance of epilepsy surgery in our country, we have decided to review the management of medically intractable epilepsy in patients, who underwent epilepsy su...
full textتاثیر ایبوپروفن بر حملات صرع مقاوم به درمان در کودکان
زمینه و هدف: به نظر می رسد در جریان تشنج، مسیرهای التهابی برانگیخته شده، در بافت تشنجی مزمن باقی می ماند و می تواند حتی به حمله ای دیگر منجر شود. بر پایه همین فرضیه، مطالعات متعددی انجام شده و تاثیر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی را در کنترل حملات تشنج بررسی نموده اند ولی نتایج متفاوتی گزارش شده است. لذا در این مطالعه، تاثیر ایبوپروفن بر کنترل حملات صرع مقاوم به درمان در کودکان بررسی شده است. ...
full textآلوپورینول در صرع مقاوم به درمان: کارآزمایی بالینی دوسو کور
Background: Approximately 5-10% of epileptic patients do not respond to antiepileptic drugs. Adenosine has an inhibitory effect on the nervous system and its metabolism is prevented as a side effect of allopurinol, a xanthine oxidase inhibitor. The current study evaluates the efficacy of allopurinol in intractable epilepsy.Methods: In this double-blind case-control clinical trial, of the 38 ep...
full textتوپیرامات در درمان صرع مقاوم کودکان
مقدمه: 0/5 تا 1% کودکان مبتلا به صرع هستند و 20% آنها نسبت به درمان مقاومند. توپیرامات یک داروی ضد صرع قوی است که به عنوان تک دارو یا همراه با سایر داروهای ضد صرع برای درمان انواع مختلفی از صرع مورد استفاده قرار می گیرد؛ا ما مطالعه ی چاپ شده ای در باره ی اثر آن در کودکان ایرانی توسط نویسندگان این مقاله یافت نشد. به همین علت این مطالعه با هدف بررسی اثر توبیرات در کودکان دارای صرع مقاوم به درمان ...
full textبررسی اثر پردنیزولون کمکی بر صرع مقاوم به درمان کودکان
سابقه و هدف: هرچند تجویز استرویید، درمانی مؤثر برای سندرم صرعی اسپاسم شیرخواران می باشد، ولی گزارشات محدودی راجع به تأثیر پردنیزولون در سایر سندرم های صرعی کودکان و بخصوص سندرم های صرعی مقاوم به درمان وجود دارد. جهت بررسی اثر پردنیزولون درکنترل تشنجات مقاوم دوران کودکی این کارآزمایی بالینی روی 35کودک با تشنج مقاوم به درمان انجام گردید. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی از نوع قبل و بعد، روی 3...
full textMy Resources
Journal title
volume 18 issue 2
pages 94- 99
publication date 2000-06
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023